STOSOWANIE MODELI ELASTYCZNOŚCI PRZEZ UCZELNIE WYŻSZE W KONTEKŚCIE ZRÓWNOWAŻONEGO ROZWOJU

Celem artykułu naukowego jest zbadanie zastosowania modeli elastyczności w zarządzaniu uczelniami zgodnie z celami Zrównoważonego Rozwoju. Artykuł uzasadnia konieczność stosowania szkoły wyższej. analizuje główne „Cele Rozwoju: Ukraina”, przedstawia wizję wytycznych dla osiągnięcia przez Ukrainę Celów Rozwoju (CZR), które zostały zatwierdzone na Szczycie ONZ 2015 roku. Na podstawie wyników analizy głównych celów uzasadniona potrzeba zapewnienia trwałych przewag konkurencyjnych uczelni poprzez programy mobilności akademickiej: podwójnych dyplomów, wymiany akademickie studentów i nauczycieli; kształtowanie obszarów współpracy, priorytetyzacja badań międzynarodowych; aktywny udział kadry naukowej pedagogicznej projektach doradztwo zawodowe zagraniczne, prowadzenie międzynarodowych konferencji naukowo-technicznych menedżerskich i/lub badania odpowiednim poziomie; dyscypliny nauczania, wykłady językach obcych; harmonizacja relacji pomiędzy podmiotami gospodarczymi, środowiskiem naukowym, szkołami wyższymi innymi zainteresowanymi stronami; elastyczność zarządzaniu, zasobach, środowisku zewnętrznym, rozwój kompetencji pracowników naukowych pedagogicznych; umiejętność współpracy ze studentami szkół wyższych budowaniu ich trajektorii edukacyjnej ramach modelu uczenia się skoncentrowanego studencie. Uzasadnione włączenie problematyki zrównoważonego rozwoju do systemu kształcenia zawodowego wszystkich poziomach edukacji zapewnienie włączenia różnych form kształcenia. Udowodniono, że nowoczesne uczelnie stawały przed wyzwaniami zewnętrznymi, których zasadniczo nie były przygotowane. Sformułowano kierunki wdrażania elastyczności, należy zaprojektować oparciu o Cele Rozwoju, zadania strategiczne operacyjne, szanse potencjał; styl zarządzania; Kultura organizacyjna; zewnętrzne wewnętrzne funkcjonowanie